لقمان به پسرش گفت:

اى پسرم! خودت را به غصّه‏‌ها بند نکن،

و دلت را به اندوه‏‌ها مشغول نساز، و از طمع بپرهیز.

و به قضا خشنود باش،

و به آنچه خدا براى تو قسمت فرموده، قانع باش

تا زندگانى‏‌ات پاک شود و نفْست شادمان گردد

و زندگى‏‌ات لذّت‏‌بخش شود.

اگر خواستى ثروت دنیا برایت گرد آید،

طمعت را از آنچه در اختیار مردم است، قطع کن؛

چرا که پیامبران و صدّیقان، به چنان درجاتى نایل نشدند،

مگر با قطع طمعشان از آنچه در دستان مردم بود